„Konieczność”

Ten wpis był dotąd czytany 1156 razy!

Zazdroszczę Ance pochylenia z tobą
nad kartką z ćwiczeniam.
Patrzę z zachwytem, oddycham cichutko,
a przerwa mi ucieka.
Chowam wciąż całą bułkę. Może czekać.
Ja i serce – musimy.